In 2012 kreeg Jan Teeuwen een verrassend mailtje van Frank Spreeuwenberg: Of hij zin had om samen muziek te gaan maken; ‘en dan vraag ik Johan Kleuskens ook’ had hij er als lokkertje aan toegevoegd. Gezamenlijke liefde voor muziek was sinds de middelbare school de olie waarop de vriendschap dreef tussen Frank en Jan. De vriendschap van Jan met Johan gaat zelfs terug tot de eerste klassen van de lagere school in Melderslo. Muziek maken met je vrienden? Wie wil dat nou niet! En daarmee was de conceptie van wat later BlueBottle zou worden een feit.
In de prenatale fase die volgde werd al snel onvermijdelijk duidelijk dat de band vooral moest gaan klinken als zichzelf. En dat blijkt eigenzinnige muziek die zijn basis heeft in rock en blues, maar die evenzeer kan raken aan pop en jazz. De broodnodig geachte toetsenist werd gevonden in Theo Vanmaris, en met Leon Driessen als zanger, gitarist en, naar al snel bleek, componist was de bezetting compleet (even dan).
De gekozen naam verwijst naar het feit dat de band er zich op wil voorstaan muziek te maken om de zinnen te prikkelen, muziek met een rafelrandje die af en toe best gemeen mag zijn. En zo werd ‘Annoying Flies’ vertaald naar BlueBottle (bromvlieg).
De eerste optredens van de band werden onverwacht goed ontvangen door het publiek, maar ook door de lovende jury van ‘de muzikale kweekvijver’ die de band roemde om het hechte samenspel van de instrumentalisten en de eigen, uitgebalanceerde sound. Toen zangeres Mai v.d. Beele BlueBottle voor het eerst hoorde spelen verzuchtte ze na afloop; ‘waarom hebben ze mij nou niet gevraagd’? En zoals dat gaat (passie laat zich niet bedwingen) trad ze na enkele gezamenlijke optredens uiteindelijk definitief toe tot het collectief.

Het live repertoire van BlueBottle bestaat uit eigen nummers, aangevuld met enkele eigenwijze uitvoeringen van bestaand repertoire.